Senthil Selvan G P

இராமானுஜன்  தன்  சொந்த  ஊரான மதுரைக்கு  சென்றுவிட்டு குடும்பத்துடன்  சென்னைக்கு அதிகாலையில் திரும்பினான். பயண  களைப்பு மிகுதியாய்  இருந்தது. பொதுவாக வேலை நாட்களில் ஊரிலிருந்து திரும்பும் பழக்கம் அவனுக்கு கிடையாது. அதாவது ஞாயிறு காலை திரும்பிவிட்டு ஒரு நாள் இளைப்பாறி, பிள்ளைகளின் வீட்டு பாடங்களை சரி பார்த்துவிட்டு பின் திங்கட்கிழமை இயல்பு வாழ்க்கைக்கு திரும்புவது பழக்கம். அன்றும் ஒரு ஞாயிறுதான், காலையில் ஐந்து மணியளவில் வந்துவிட்டதால், சிறிது நேரம் படுத்து ஓய்வெடுக்க நினைத்தான். பாய் மட்டும் விரிக்கப்பட்ட இரும்பு கட்டிலது. இராமானுஜத்திற்கு பஞ்சு மெத்தையில் படுக்கும் பழக்கம் கிடையாது. விட்டத்தை பார்த்தவாறு முதுகை தரையில் சாய்த்தி படுத்தவுடன் உடல் தளர்ந்து, முதுகில் உள்ள இறுக்கம் தளர்ந்து தசைகள் ஒய்வெடுப்பதை  அவனால் உணரமுடிந்தது. கலர் சாயம் பூசிய அந்த கோரைப்பாயில் இடது புறமாக திரும்பி படுக்க முயற்சித்தான். அப்பொழுது ஒரு எறும்பு ஏதோ திண்பண்டத்தை வாயில் கவ்விக்கொண்டு அந்த பாயில் ஊர்ந்து செல்வதை கவனித்தான். தன்னைக் கடித்து விடுமோ என்று அதை உடனே வெ...

"அண்ணா! செவத்தில முட்டினா தானா பின்னாடி வந்து வேற பக்கமா போகுமே, அந்த மாதிரி ரிமோட் கார் இருக்கா?" என கடைக்காரரிடம் கேட்டான் இராமானுஜன். "அப்படியெல்லாம் இல்லீங்க" என்று அவர் பதிலளித்தது அவனுக்கொன்றோம் பெரிய ஏமாற்றத்தை தரவில்லை. ஏனென்றால் அவன் இத்தோடு ஏழாவது கடையில் கேட்டுவிட்டான். ஒரே பதில்தான். வேலை நிமித்தமாக குடும்பத்தை விட்டு சென்னை வந்து முழுதாக ஒரு வருடம் கூட ஆகவில்லை. எப்பொழுதும் வீடு ஞாபகம்தான். "குண்டு சட்டியில குதிரை ஓட்டுறது மாதிரி இந்த மதுரையையே சுத்திக்கிட்டிருங்க" என்று அவன் மனைவி அவனை சதா சாடிக்கொண்டிருந்ததால், ஒரு கட்டத்தில் சென்னை சென்றுவிடலாம் என முடிவெடுத்து OMR என்று கூறப்படும் பழைய மஹாபலிபுரம் ரோட்டில் உள்ள ஒரு மென்பொருள் நிறுவனத்தில் சேர்ந்தான். நிறுவனத்தின் அருகிலேயே துரைப்பக்கத்தில் ஒரு வாடகை வீடு எடுத்து தங்கியிருந்தான். தன் 5 வயது குழந்தையை பிரிந்து இருக்கமுடியாமல் சனி, ஞாயிறு எப்ப வரும் என்று காத்துக்கொண்டு ஒவ்வொரு நாளையும் இராமானுஜன் கழித்தான். அன்று புதன் கிழமை. இன்னும் இரண்டு நாட்களில் ஊருக்கு சென்றுவிடலாம். ஆனால் அவன்...

என்றும் போல் அன்றிரவும் தன் நண்பர்களுடன் படுக்கச்சென்றான் இராம். பள்ளி விடுதியில் தங்கி படித்தாலும், வெவ்வேறு வகுப்பில் படிக்கும் மாணவர்களுடன் பழக வாய்ப்பு கிட்டவில்லை. அவன் படிக்கும் எட்டாம் வகுப்பில் இருந்த மாணவர்களே அவன் விடுதி அறையை பகிர்ந்திருந்தனர். ஒவ்வொரு வேலை செய்யும்போதும், மறவாமல் இருக்க என்னென்ன பொருட்கள் தேவையோ அதை எண்ணி வைத்துக்கொள்வான். விடுதியில் ஆறாம் வகுப்பில் சேரும்போது, தன் அம்மாவுடன் இல்லாமல் பட்ட கஷ்டங்களில் இதுவும் ஒன்று. பின் தானாகவே இவ்வாறு எண்ணிக்கொள்ளும் பழக்கத்தை கடைப்பிடித்தான். படுக்க  வேண்டும்மென்றால் மூன்று பொருட்கள். தலையணை மற்றும் இரண்டு போர்வைகள். குளிக்க செல்லும்போது நான்கு. சட்டை, ட்ரவுசர், துண்டு, ஜட்டி. அவனுக்கு சோப்பு போட்டு குளிக்கும் பழக்கம் கிடையாது. எப்பொழுதும் மெயின் பிளாக்கிலேயே வராண்டாவில் நண்பர்களுடன் படுப்பான் இராம். விடுதி பள்ளியுடன் இணைந்தே இருந்தது. அந்த மேல்நிலைப்பள்ளியில் இரண்டு பிரதான கட்டிடங்கள். ஒன்று மெயின் பிளாக். மற்றொன்று சயின்ஸ் ப்ளாக். மெயின் பிளாக் ஜி.ஸ்.டி ரோடை பார்த்தவாறு பள்ளி நுழைந்ததும் எதிரில் இருக்கு...