பண்டமா பாசமா?

                  முறுக்கு,அதிரசம், சீடை,ரவை பணியாரம் எல்லாத்தையும் காத்து போகாம நல்லா பேக் பண்ணியாச்சு. சந்ருவுக்கு சின்னப்பிள்ளையிலிருந்தே குளிர் தாங்க மாட்டான், ரொம்ப ஈஸியா சளி புடுச்சுக்கும். காத நல்லா பொத்தி படுக்கணும்னா கேட்க மாட்டான். மஃப்லர்(muffler) ஒன்னு கொண்டுபோனா, அதை பார்க்கும்போது, அவனுக்கு நான் அடிக்கடி சொல்ற ஞாபகம் வந்தாவது யூஸ் பண்ண ஆறம்பிப்பான். ரெண்டு செட் டிரஸ், இருபது சாக்ஸ், இருபது கர்சீப். என்னதான் கல்யாணம் ஆகி குழந்தை வந்தாலும், இன்னும் சோம்பேறித்தனம் போகல.    சாக்ஸ் டெய்லி ஒன்னுதான் போடணும்னு சொன்னா கேட்கமாட்டான், சோம்பேறி. அவன் பொண்டாட்டியாவது சொல்லணும். துவைக்கிற வேலை மிச்சம்னு பாக்கிறாபோல.  கேட்டா, நான் என்ன சும்மாவா இருக்கேன் நானும் ITல தான வேலை பார்க்கிறேன்னு சொல்லுவா. வேலைக்குப்போற பொண்ணு, அதுவும் ITல வேலைக்கு போற பொண்ணு வேணாம்டான்னு சொன்னேன்..  கேட்கல.  ஒரு பள்ளிக்கூடத்துல டீச்சர்னாகூட வீட்டுக்கு சீக்கிரம் வந்து குழந்தையை பார்த்துகிறலாம். இப்போ எல்லாத்துக்கும் வேலைக்காரி வச்சுருக்காங்க. வீட்டுவேலைய வேலைக்காரி பார்க்கலாம், ஆனா நம்ம குழந்தைய நம்மதான பார்த்துக்கணும். ஹும்.. என்ன செய்ய..  நம்ம சொன்னா பிரச்னையாகிடுது.
                 அவனோட அப்பாவ பத்திரமா எடுத்துவைக்கணும். சந்ரு கிட்ட அவன் அப்பா, டேய்! இது நேரம் காட்டுற கடிகாரம்னு மட்டும் நினைக்காத, காலச்சக்கிரம் வேகமா சுழழுது அதுக்கேத்தப்பில இந்த போட்டியான உலகத்துல நீயும் ஓடனும்னு சொல்றதா நான்  நினைச்சுக்குவேன். அதேபோல, எனக்கப்புறம் நீயும் இதை கட்டும்போது நினைக்கணும். அந்த வினாடி முள் சுத்திக்கிட்டே இருக்கிறதைப்பார்க்கும்போது, உன்னோட போட்டி போடும் இந்த உலகம் எப்பவுமே ஏதோ வேலை பார்த்துகிட்டே இருக்குனு நினை. அதேபோல காலங்கள் மாறும், உன் வாழ்க்கைல புது மனிதர்கள் வருவாங்க. அனால் எக்காரணம் கொண்டும்  யாருக்காகவும் உன்னோட தங்கச்சி அம்மாவ விட்டுக்கொடுக்காதடா சந்ருனு சொன்னார். இப்படி அவர் தான் சாகப்போறது தெரிந்து சொன்னரோ என்னவோ, லங் கேன்சர்ல கஷ்டப்பட்ட அவர் அடுத்த வாரமே  பிரிஞ்சு போய்ட்டார். அன்னைக்கு அழுதுகிட்டே இது என் அப்பான்னு கைல வாட்ச கட்டினவன்தான், கழட்டவே மாட்டான். கல்யாணம் பண்ணி ஓரிரு மாதத்துக்குள்ளயே அந்த வினாடி முள் உடைஞ்சு வாட்ச்சுக்குள்ள கிடந்தது. வாட்ச் நேரம் கரெக்டா காமிச்சாலும், அவனுக்கு மட்டுமில்ல எனக்கும் தான் திருப்தி இல்ல. அவங்க அப்பா சர்வீஸ் கொடுக்கிற கடைல கொடுத்து வாங்குங்க, சென்னைல கொடுத்தேனா ஏமாத்திடுவானுங்கன்னு சொன்னான். அப்புறம் ஏழு வருஷம் ஆபீஸ் வேலையா பொண்டாட்டியோட அமெரிக்கா போய்ட்டான். அவன் பொண்டாட்டி வந்ததுக்கப்புறம்தான் அது உடைஞ்சதால ஒரு வருத்தம். கல்யாணத்துக்கப்புறம் அவன் அதை கட்டுறதுக்கு வாய்ப்பே கிடைக்கல.அது அவனோட அப்பா ஏதோ எங்களிடம் சொல்ல வர்றதா நான் நினைக்கிறன். நான் எதையும் சொல்லி சின்னஞ்சிறுசுகள குழப்ப விரும்பல. எல்லாம் நம்ம மனசுதான்னு தேத்திக்கிட்டேன்.
                    சந்ருவுக்கு அவன் தங்கச்சி வாங்கி கொடுத்த பிரேஸ்லெட் (bracelet) எடுத்துவச்சாச்சு. அப்பாவ எப்பவுமே அண்ணா கூட வச்சுக்கிறமாதிரி எப்பவுமே என் ஞாபகார்த்தமா இந்த பிரேஸ்லெட்ட (bracelet) போட்டுஇருக்கணும்னு கீதா சொல்லி கொடுக்க சொன்னா.
                    சரி, அப்புறம் ஹாசினி குட்டிக்கு பர்த்டே கிப்ட், சாக்லேட்ஸ், புது டிரஸ் எல்லாம் எடுத்துவச்சாச்சு. இன்னும் சுமதிக்கு மட்டும் எடுத்து வைக்கணும். அவளுக்கு ரெண்டு பட்டு சேலை, ஒரு நெக்லஸ். கல்யாணம் ஆன புதுசுல அவ என் சேலைகளை பார்த்து ரொம்ப நல்லா இருக்கு அத்தைனு சொன்னா.. இந்த 65 வயசுக்கு மேல எந்த ஃபங்க்ஷனுக்கு  பட்டு சேலை நெக்லஸ்னு போட்டுட்டு போக போறேன். உண்மையிலேயே இந்த நெக்லஸ் அவளுக்கு பெரிய சர்ப்ரைஸா இருக்கும். இந்த நகை புடவையெல்லாம் என் மகள் கீதாவுக்கும், மருமகளுக்கும் பிரிச்சு  கொடுக்கப்போறதுதானே!!

மேடம் !! சாரி, ஏதோ ஆழ்ந்த சிந்தனைல இருந்த உங்கள டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேன்.  நான் உங்களுக்கு ட்ரெயின் டிக்கெட் புக் பண்ணிட்டேன்னு சொல்லத்தான் கூப்பிட்டேன்.ரெண்டு மூணு முறை கூப்பிட்டுப்பார்த்தேன் மேடம். நீங்க பேப்பர்ல ஏதோ பிசியா எழுதிகிட்டிருந்தீங்க.

ஆமாங்க சார். ஆழ்ந்த சிந்தனை தான். ஊருக்கு போறதுக்கு தேவையானதை எடுத்து வச்சுட்டேனான்னு பேப்பர்ல நோட் பண்ணினேன். சிந்தனை எங்கெங்கோ ஓடிகிட்டுருந்தது.. நீங்க கூப்பிட்டதும் தான் பள்ளிக்கூடத்தில இருக்கோம்னே தெரிஞ்சது. டிக்கெட்டுக்கு ரொம்ப தேங்க்ஸ் சார் !! டிக்கெட்ல வானதி, வயசு 65ன்னு கரெக்டா போடீங்களா சார்?

ஆமாங்க மேடம். உங்க பேரு, ஏஜ் கரெக்டா இருக்கும். செக் பண்ணிக்குங்க.

என்னடா நம்ம ஸ்கூல் பிரின்சிபால் (principal) அவங்களோட ஒர்க்க (work) நம்மள பார்க்கசொல்ராங்கலேன்னு நினைக்காதீங்க சார். நீங்க கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் டீச்சர். நீங்க ஈஸியா ஆன்லைன்ல புக் பண்ணுவீங்க. நமக்கு அதல்லாம் தெரியாது. அதுமட்டுமில்ல சார், என் மகன் பக்கத்துல இல்லாத குறைய நீங்கதான் தீர்த்துவைக்கிறீங்க.

அய்யயோ !! எந்த ஹெல்ப்னாலும் கேளுங்க மேடம்.

நான் இன்னைக்கு நைட்டு மெட்ராஸ் போறேன். என் பேத்திக்கு எட்டாவது பிறந்த நாள். நான் பத்து வருஷம் என் பையன், பேத்தி இல்லாம ரொம்ப லோன்லியா (lonely) ஃபீல் பண்ணிக்கிட்டுருக்கேன். இந்த பிறந்தநாளுக்காக நாட்களை எண்ணி காத்துக்கிட்டுருந்தேன். போன வாரமே சந்ருட்ட போன் பண்ணி ரெண்டு நாள் லீவ் போடுன்னு சொல்லிட்டேன். புதன் பிறந்தநாள் செலிபிரேஷன் முடிச்சுட்டு சனி ஞாயிறு வரை இருந்துவிட்டுதான்  வருவேன். சந்ருவிற்கு அவனோட அப்பா, தங்கை, அப்புறம் பாசம் எல்லாத்தையும் எடுத்திட்டு போறேன். என்ன புரியலையோ? அவனோட அப்பா வாட்ச், தங்கை கொடுத்த பிரேஸ்லெட் எல்லாத்தையும் எடுத்துட்டுப்போறேன்.

அப்பறம் என்ன மேடம் தனியா பாசம்னு சொன்னீங்க?

சந்ரு ஹாஸ்டெல்ல இருக்கும்போது நிறைய தின்பண்டங்கள் சுட்டு கொண்டுபோவேன். ஸ்னாக்ஸ் வாங்கிக்கோன்னு தனியா பணம் கொடுப்பேன். காசு வேணாம்மா, உண்மையை சொல்லனும்னா, இந்த தின்பண்டம் தான் நம்மள இணைக்கிற பாலம்மா! இந்த பண்டங்கள் குறைய குறைய எனக்கு நீங்க ஹாஸ்டலுக்கு அடுத்து வரப்போற நாள் நெருங்குதுனு நினச்சு சந்தோஷப்பட்டுக்குவேன். அதனால, இத தின்பண்டமா பார்க்கல, உங்களோட பாசமா பார்க்கிறேன்னு அவன் சொல்லும்போது ரெண்டு பேருமே அழுது கட்டிக்கொண்டோம். ஒருவழியா அவனை தேத்திவிட்டு வந்தேன்.

கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் படிச்சிருந்தும் அம்மாவை விட்டு பிரியக்கூடாதுனு IT ஃபீல்டே (field) வேணாம்னு இருக்கீங்க.

ஆமாங்க மேடம்! நீங்க இவ்ளோ நேரம் வருத்தப்பட்டு சொன்னீங்களே, இதுபோல என் அம்மா ஃபீல் பண்ணக்கூடாதுன்னுதான் நான் ஊரை விட்டு  போறதில்ல. எல்லோருக்கும் இந்த பிறப்பும் வாழ்வும் ஒரே ஒருமுறை தானே மேடம்!!

நல்லா சொன்னீங்க சார்! உங்க அம்மா ரொம்ப கொடுத்துவச்சவங்க !!

சுமதி என்னோட கண்ணாடிய  பார்த்தியா ? எவ்வளோ நேரமா காத்திக்கிட்டிருக்கேன் ! கொஞ்சம் தேடினா என்ன?

நான் என்ன வீட்ல சும்மாவா இருக்கேன்? உங்கள மாதிரி தான நானும் வேலைக்கு கிளம்பிகிட்டுருக்கேன். என்னதான் வேலைக்காரி வச்சிருந்தாலும் மிச்ச சொச்சம் வீட்டு வேலைய  நான் தான பார்கணும்?

சரி! கத்த ஆரம்பிக்காத! விடு.. நான் பார்த்துகிறேன்.

ஹாசினி பர்த்டே. ஞாபகமிருக்கா ? போன வாரம் கிளையண்ட் (client ) வந்திருக்கான்னு சனி ஞாயிறு கூட  அவங்களோடயே ஆபீஸ்ல இருந்துடீங்க. கேட்டா, திங்கள் செவ்வாய் இருக்குல்லன்னீங்க !! டெய்லி நாங்க தூங்கினதுக்கப்புறம் தான் ஆஃபீசிலேயிருந்து வரீங்க.. இப்போ ஒன்னும் அவளுக்கு வாங்கல..

ஐய்யயோ !! மறந்தே போச்சு !!    இவ்ளோ ஞாபகம் வச்சுருக்கியே நீயே கொஞ்சம் வாங்கறது?

என்ன உங்களுக்கு ஒரு மணிநேரம் முன்னாடி ஆஃபீஸ் விட்டு வரேன் ! உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்தினதுக்கு தண்டனையா ?

சரி விடு ! ஏதாவது போடாத புது டிரஸ் இருக்கா வீட்டில?

ஆமா !! இங்க துணிக்கடை வச்சு நடத்திக்கிட்டிருக்கேன் பாரு.. புது டிரஸ் வச்சுக்கிற..!!

இல்லைனா இல்லைனு சொல்லு.. கத்தாத !!

நான் கத்துறேனா?

இல்ல நான் தான் கத்துறேன் விடு. நான் பணம் கொடுக்கிறேன். ஸ்கூல் வேன் டிரைவர்ட  கொடுத்து சாக்லேட் வாங்கி தரச்சொல்லு !!

வேற என்ன செய்றது ? அவனை ட்ரெஸ்ஸா எடுத்துதரச் சொல்லமுடியும்?

இந்தா 2000 ரூபாய். நான் கிளம்புறேன்.

ஹாசினி, எந்திரி மணி ஏழரை ஆச்சு. அரை மணி நேரத்துல நீ ஸ்கூலுக்கு கிளம்பணும்.

அப்பா போய்ட்டாங்களா?

போய்ட்டாங்க. என்ன புதுசா அப்பாவை தேடுற?

இல்ல, இன்னைக்கு எனக்கு பர்த்டேல (birthday) அதனாலதான். நியூ டிரஸ் போட்டு அப்பாட்ட காட்டணும்.

அப்பாவுக்கு ஆபீஸ்ல முக்கியமான கிளையண்ட் (client) மீட்டிங் இருக்காம். அம்மாவுக்கும் நெறய ஆபீஸ் வேலையிருக்கு  பாப்பா !! அதனால இன்னைக்கு பர்த்டே செலிப்ரேட் (celebrate) பண்ணாம வர்ற ஞாயிற்றுக்கிழமை  செலிப்ரேட் (celebrate) பண்ணலாம்னு வச்சிருக்கோம்.

(ஹாசினி ஓவென அழுதாள்) அப்ப நான் ஸ்கூலுக்கு கலர் ட்ரேஸ்ல போகலையா?

அதுனால என்ன இப்போ? சொன்னா கேட்டுக்கோ. அம்மாதான் சன்டே பாத்துக்கலாம்னு சொல்றேன்ல..

கலர் டிரஸ் போட்டாதான் எல்லாருக்கும் பிறந்தநாள்னு தெரியும். வேன்ல கேட்பாங்க, ஸ்கூல் ஃபுள்ளா கேட்பாங்க, ஹாப்பி பர்த்டே சொல்லுவாங்க. எல்லாருக்கும் நான் சாக்லேட் தருவேன். ஸ்கூல் அசெம்பிலில (assembly) வச்சு ஹோல் (whole) ஸ்கூலே பர்த்டே சாங் பாடுவாங்க.   எவ்ளோ ஹாப்பியா இருக்கும் தெரியுமா? மத்தவங்களுக்கு பர்த்டே வரும்போதெல்லாம் எனக்கெப்ப வரும் கலர் ட்ரேஸ்ல ஸ்கூலுக்கு வரலாம்னு ஆசையா இருக்கும். யூனிபார்ம் (uniform) போட்டா யாருக்கும் தெரியதுமா..

வேன் டிரைவர சாக்லேட் வாங்கித்தர சொல்றேன். சரியா ? முதல்ல அழுகிறத நிறுத்திட்டு கிளம்பு.

வானதி  ட்ரைனை (train) விட்டு இறங்கினார். சந்ருவிற்காக தாம்பரத்திலேயே சுமார் ஒரு மணிநேரம் காத்துக்கொண்டிருந்தார். ட்ரெயின் ஒன்னரை மணி நேரம் லேட்டுன்னு ஏழு மணிக்கே மேல்மருவத்தூர்ல நிற்கும்போது போன்ல சுமத்திட்ட சொல்லிட்டேனே?  இன்னைக்கு  ஆஃபீஸுக்கும் ரெண்டு பேரும் போயிருக்க மாட்டாங்க.. அப்புறம் ஏன் இன்னும் வரல? என்று நினைத்தவாறே சந்ருவிற்கு போன் அடித்தார் வானதி.

அய்யயோ ! நீங்க போனவாரம் போன் பண்ணி வரேன்னு சொன்னத ஆபீஸ் வேலைனால சுத்தமா மறந்துட்டேம்மா..

அதைவிடுடா !! இன்னைக்கு காலைல உன் போன எடுத்து சுமதி பேசினா.. நீ குளிச்சுக்கிட்டிருக்கன்னா. சந்ருவ 9மணிக்கு ஸ்டேஷனுக்கு வரச்சொல்லுன்னேன்.. உன்னிடம் சொல்லலியா?

அவ ஆபீஸ் போற அவசரத்துல மறந்திருப்பான்னு நினைக்கிறேன்ம்மா!! ஒரு முக்கியமான மீட்டிங் இருக்குனு நானும் ஆபீஸ் வந்துட்டேன். இப்போ உடனே நடுவில கிளம்ப முடியாது. பத்து மணிக்கு ஆச்சு. சுமதியும் ஆபீஸ் போயிருப்பா.. அவள்ட போன்ல பேசிட்டு சொல்றேன்மா..  என போனை கட் செய்தான்.

சுமதி ! அம்மா காலைல போன் பண்ணினதை சொல்லவேயில்லை ? இப்போ அம்மா தம்பரத்தில தனியா இருக்காங்க. நீ தான் வீட்டு சாவி வச்சுருக்க. போய் அவங்கள வீட்டுக்கு கூட்டிவந்து இருக்கவை.

நான் சொல்ல மறந்துட்டேன் ஓத்துகிறேன். அதுக்காக இந்த மவுண்ட் ரோடு ட்ராபிக்க  கிராஸ் பண்ணி ஆஃபீஸ்ல இருந்து திரும்ப போகமுடியாது. இன்னொரு சாவி வேலைக்காரிட்ட இருக்கு. அவ பாப்பா ஸ்கூல் விட்டு வரும்போதுதான் வருவா. போனை கட் பண்ணிவிட்டு அம்மாவுக்கு கால் செய்தான் சந்ரு.

அம்மா, நான் ஒரு கால் டாக்ஸி புக் பண்றேன். அதில மேடவாக்கம் வரை போய், வீட்டு பக்கத்தில ஒரு லாட்ஜ்ல இன்னைக்கு சாயிந்தரம் வரை தங்கிகோங்க. பர்த்டேவ இந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை கொண்டாடலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டோம்.
அம்மா.. அம்மா..!! கேட்குதா ?

(மறுமுனையில் பேச்சில்லை. )

வானதிக்கு பிரஷர் அதிகமாகி கிறுகிறுப்பு வந்தது.. தனக்கென யாரும் இந்த உலகில் இல்லையென்ற எண்ணம். ஸ்டேஷன் பிலாட்பார்ம் (platform) பென்ஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டார். கண்ணை விழித்தால், இந்த உலகமே சுத்துவது போல் இருந்தது. தன் வீட்டுக்காரர் இறந்ததுக்கப்புறம் இதுவே முதல்முறை.

வானதி ஒரு கால் டாக்ஸி பிடித்து ஹாசினியின் பள்ளிக்கு சென்றார். ஸ்கூல் ப்ரின்சிபாலிடம் (principal) தான் ஹாசினியின் பாட்டி என அறிமுகம் செய்துகொண்டு. தானும் மதுரையில் ஒரு பெரிய பள்ளியில் பிரின்சிபால் என்பதையும் கூறினார். மேலும் ஹாசினிக்கு இன்று பிறந்தநாள் என்பதை தெரியப்படுத்தினார். உடனே ஹாசினியை வரவழைத்தனர்.

"பாட்டி"  என ஓடிவந்து கட்டியணைத்துக்கொண்டாள். ஹாப்பி பர்த்டே ஹாசினி என பாட்டி மற்றும் பிரின்சிபால் இருவரும் கூறினர். சந்தோஷத்தில் ஹாசினியின் கண்களில் கண்ணீர் பொங்கியது..

ஹாசினி தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பித்தாள்..

பிறந்தநாளன்று அழகூடாதுடி செல்லம்..உனக்கு என்ன வேணும்னு சொல்லு பாட்டி தரேன்..

ஹாசினி அழுதுகொண்டே "யார்ட்டயும் நான் எனக்கு பிறந்தநாள்ன்னு சொல்லல தெரியுமா? புது டிரஸ் இல்ல பாட்டி.  2000 ரூபாய்க்கு சேஞ்சு (change) இல்லைனு வேன் டிரைவர் சாக்லேட் வாங்கி தரல..இந்தாங்க அப்பா கொடுத்த 2000.. நீங்க வாங்கி தரீங்களா.. பாட்டி ?"

பாட்டிக்கு கண்ணீர் தாரை  தாரையாக கொட்டியது.. நான் உனக்கு எல்லாம் வாங்கிவந்துருக்கேன்டி செல்லம். நீ முதல்ல அழாத..

ஆனா நீங்க அழறீங்க.. நீங்களும் அழாதீங்க பாட்டி. அதுனாலதான் எனக்கு இப்போ அழுகை வருது.

சரிடி செல்லம், இந்தா உனக்கு பர்த்டே கிப்ட்.. வீட்டுல போய் பிரிச்சுக்கோ. புது டிரஸ்.. அப்புறம் இந்த சாக்லேட்ஸ் எல்லாம் உனக்கு தான். முதல்ல புது டிரஸ் போடு.. ப்ரின்சிபாலுக்கு சாக்லேட் கொடுத்திட்டு.. இந்த ஸ்கூல்ல யார் யாருக்கு சாக்லேட் கொடுக்கனுமோ கொடுத்திட்டு வா. பாட்டி வெயிட் பண்றேன்.

ஹாசினி பாட்டியை கட்டியணைத்து கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

இது போதும்டி செல்லம் எனக்கு.  யார் இல்லைனா என்ன, எனக்கு நீ இருக்க.

(ஹாசினி சாக்லேட் கொடுக்க சென்ற நேரத்தில் ஒரு கடிதம் எழுதினார் வானதி)

இந்தா இந்த லெட்டரை பத்திரமா பேக்ல  (bag) வை. அதுல நீ கொடுத்த 2000 இருக்கு. போனதும் உன் அப்பாட்ட கொடு. அப்புறம் பாட்டி கொண்டுவந்த இந்த பேக்க (bag) ப்ரின்ஸிபால்ட சொல்லி பத்திரமா வேன் டிரைவர்ட கொடுத்துவிடச்சொல்றேன். வீட்டுக்குள்ள கொண்டுபோய் பத்திரமா வச்சுக்கோ. வேலைக்காரம்மா இருக்கிறப்ப பேக்கை (bag ) நீ பிரிக்கவெனாம். அம்மா அப்பா வந்ததும் கொடு.

இரண்டு மணிநேரம் பெர்மிசன் (permission) கேட்டு, ஹாசினியை கோயிலுக்கு கூட்டிப்போய் அர்ச்சனை செய்துவிட்டு, பார்க்கில் விளையாடவிட்டு, அவளுடன் சேர்ந்து ஹோட்டலில் சாப்பிட்டுவிட்டு, அவளை பள்ளியில் விட்டார்.

அடுத்த ட்ரைனுக்காக(train) வெயிட் பண்ணாமல் உடனே பஸ்சில் கிளம்பி மதுரை சென்றார் வானதி.

அப்பா என்னோட பர்த்டே இன்னைக்கே நான் எப்படி நினைச்சேனோ அப்படியே முடுஞ்சுச்சுப்பா!! நான் ரொம்ப  ரொம்ப  ஹாப்பி இன்னைக்கு தெரியுமா?  இந்தாங்கப்பா உங்கள்ட்ட இந்த லெட்டரை பாட்டி கொடுக்க சொன்னாங்க. அப்புறம் இந்த பெரிய பேகையும்(bag) தரசொன்னாங்க பாட்டி. பாட்டி இப்போ எங்கப்பா?

"சந்ரு, இந்த லெட்டருடன் நீ கொடுத்தனுப்பிய 2000 ரூபாய் இருக்கு. 2000 ரூபாய் ரொம்ப பெரிய பணம் தான். ஆனா அந்த பெரிய பணத்தால நீ ஹாசினிக்கு ஒரு சாக்லேட் கூட வாங்க முடியல. அசிங்கமாயில்ல? உன்னுடைய பணம் எதுக்கும் பிரயோஜனபடாம உன்னிடமே திரும்பி வந்ததிலிருந்து  உனக்கு புரியல, வெறும் பணத்தால எல்லாத்தையும் சாதிக்க முடியாது. மனசுல பாசம் இருந்தா, ஒரு காரியத்தை நாம எப்பிடினாலும் செஞ்சுடுவோம். என்னைய ஸ்டேஷன்ல இருந்து கூட்டிவராததையும் சேர்த்துதான் சொல்றேன்.

உன் தங்கச்சி வாங்கி கொடுத்த ப்ரேஸ்லெட்டை (bracelet) அவ ஞாபகார்த்தமா எப்பவுமே கைல போட்டிருக்கனும்னு சொல்லி கொடுக்கச்சொன்னா.. இந்த லெட்டர் மூலமா சொல்லிட்டேன்.

நான் ரொம்ப ஆசையா உன்னோட அப்பா, தங்கை,பாசம் எல்லாத்தையும் நான் கொடுத்த பாக்ல (bag)வச்சு கொண்டுவர்ரதா நினைச்சு வந்தேன்.. ஆனா இப்போ திரும்பிப்போகும்போது உனக்கு அவையெல்லாம் வெறும் வாட்ச், பிரேஸ்லெட், தின் பண்டமா தான் தெரியுதோனு தோனுது.. ஆனா உண்மையிலேயே உனக்கு எப்படி தோனுதுனு எனக்கு தெரியல..

கண்ணீருடன்,
அம்மா."