Senthil Selvan G P

நீ விசித்திரமானவள் !! அதோ அந்த அடுக்குமாடிவீட்டிலுள்ளவன் உன்னை ரசித்துக்கொண்டிருக்கிறான் அதன் நேர்கீழே ஓலைக்குடிசையில் உடுக்க உடைகூட இல்லாதவன் உன்னை சபித்துக்கொண்டிருக்கிறான் ஐயோ, பாவம் நீ!! நீ விசித்திரமானவள் !! அங்கே விவசாயி உன்னை எதிர்பார்த்து காத்திருக்கிறான் ஆனால் ரோட்டோர கடைக்காரன் உன்னை விரட்டமுடியாமல் தவிக்கிறான் ஐயோ, பாவம் நீ!! நீ விசித்திரமானவள் !! நீ சிறுநடைபோட்டு லேசாக உரசினால் குளிர்விக்கவந்ததாய் சொல்கிறான் அதே நீ வேகமாய் ஓடினால் வெள்ளமென சாடுகிறான் ஐயோ, பாவம் நீ!! நீ விசித்திரமானவள் !! இதோ என் தோட்டத்து செடிகள் நீ தந்த முத்தத்தால் வெட்கி தலைகுனிந்து அழகாய் நிற்கின்றன அதோ அந்த எதிர்வீட்டு மாமி கொடியில் போட்டதுணிகள் நனைந்ததால் கடிந்துகொண்டிருக்கிறாள் ஐயோ, பாவம் நீ!! நீ விசித்திரமானவள் !! பிரிவினையின்றி மக்கள் உன்னை சமமாய் பங்கிட்டால் சந்தோஷம் கிட்டும்  ஒருசாரார் மட்டும் சொந்தம் கொண்டாடி உனக்கு அணைபோட்டால் வெள்ளமே மிஞ்சும்  ஐயோ, பாவம் நீ!! நீ விசித்திரமானவள் !! ஒற்றுமையில்லா இவ்வுலகை பார்த்து நீ கதறி ...

Thunderstorm or windstorm, we have to dwell on the platform. No electricity or rental charge, but my house is very large. I'm a twelve years old boy, called by everyone as Dhananjay. Both of my parents are blind, but they are very kind. Making a living under the hot sun by selling children's books and pens. For me, education is a fantasy, ironically an illiterate helping literacy. Would lead my parents within the train like an engine of a mini-train. Holding father's cane in one hand, and books in other, mother would follow my father holding his shoulder. We all yell "Children's book and pen" to sell a few after bargaining with little gain. It's all for one good meal, so I don't care what others feel. My father always thinks I were born in the wrong place But I believe everyone is created for a reason in this world of maze. My parents want to see me as a doctor or engineer, but I expect nothing else than their love t...